Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας περνάμε ένα καταθλιπτικό επεισόδιο, πενθώντας μια φυσική ή συμβολική απώλεια. Τα καταθλιπτικά επεισόδια έχουν μικρή διάρκεια και ανήκουν στα στάδια της διαδικασίας του πένθους.

Η κατάθλιψη όμως έχει γενικά πολλές διαβαθμίσεις. Ξεκινώντας από απλό επεισόδιο και φτάνοντας στην μείζων καταθλιπτική διαταραχή (γνωστή και ως κλινική κατάθλιψη), θα συναντήσουμε τα ίδια συμπτώματα αλλά με διαφορετική ένταση.

Τα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι κοινά, είτε πρόκειται για επιλόχεια π.χ. κατάθλιψη, είτε και για οποιοδήποτε άλλο καταθλιπτικό επεισόδιο. Ωστόσο, η κατάθλιψη περιλαμβάνεται και σε άλλες διαταραχές όπως στην διπολική διαταραχή, αλλά μιλάμε ακόμη για ψυχωτική κατάθλιψη, για δυσθυμία, για κατάθλιψη προκαλούμενη από ουσίες και άλλες.

Η κατάθλιψη ανήκει στις διαταραχές της διάθεσης και το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η αλλαγή στην προηγούμενη λειτουργικότητα του ατόμου εξαιτίας καταθλιπτικής διάθεσης ή απώλειας ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης.

Η Μαρία, είχε καταθλιπτική διάθεση στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, σχεδόν καθημερινά και όπως η ίδια δήλωνε, ένιωθε θλίψη και συχνά στο γραφείο έκλαιγε. Τον τελευταίο καιρό δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για τις προηγούμενες δραστηριότητές της ούτε αντλούσε ευχαρίστηση. Η όρεξή της παρουσίαζε διακυμάνσεις και είχε πάρει βάρος που την έκανε να νιώθει χειρότερα. Μάλιστα, έλεγε ότι προτιμούσε να περνάει τις ελεύθερες ώρες μόνη της σπίτι και να τρώει μπροστά στην τηλεόραση, είτε να κοιμάται περισσότερο από ότι παλιότερα.

Ο τρόπος ομιλίας της καθώς περιγράφει τα συμπτώματα είναι αργός, όπως και η σκέψη της και το πρόσωπό της είναι ανέκφραστο. Νιώθει κόπωση, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί στη δουλειά της, ενώ τελευταία παρατηρεί ότι ξεχνάει. Η εικόνα που έχει για τον εαυτό της είναι αυτή της αναξιότητας, ενώ σχέδια για το μέλλον δεν κάνει πια, αφού όλα της φαίνονται δύσκολα. Όλο αυτό το περνάει μόνη της, αφού έχει αποκοπεί από τους φίλους της και νιώθει πώς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση, αφού νιώθει αδύναμη ιδιαίτερα μετά τον χωρισμό της. Η Μαρία μου εξομολογήθηκε ότι νιώθει πως δεν έχει κάποιο λόγο να ζει.

Τα συμπτώματα της Μαρίας τα έχουμε λίγο πολύ αντιμετωπίσει όλοι σε κάποια φάση της ζωής μας, άλλοι για μία βδομάδα, άλλοι περισσότερο και άλλοι σύντομα μετά από ένα χωρισμό, ένα πένθος, με τον ερχομό ενός παιδιού, με μια απόλυση κλπ. Τα συμπτώματα είναι τα ίδια, σε κάθε περίπτωση η αιτία διαφέρει.

Γενικότερα, αποτελεί μια νόσο που συχά συναντάμε να συνυπάρχει με άλλες διαταραχές ή και μόνη της. Ωστόσο, ένα σύμπτωμα είναι που μας παρακινεί να επισκεφθούμε ειδικό. Είναι αρκετά ανησυχητικό το γεγονός ότι στην εποχή μας τα προβλήματα αυξάνονται ραγδαία, όπως και η απομόνωση, η ματαιότητα, ο αυτοκτονικός ιδεασμός.

Μην κλείνετε τα μάτια ή υποτιμάτε την κατάθλιψη, καθώς η ανηδονία, η αίσθηση αναξιότητας και ματαιότητας μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε απόπειρα. Είναι πολύ σημαντικό για τον ασθενή να επισκεφθεί ειδικό. Εκτός από την φροντίδα και την αγάπη, θα πρέπει το περιβάλλον του (γονείς, φίλοι, σύντροφοι) να τον παρακινήσουν να πάρει την απόφαση για να το αντιμετωπίσει.