Έρχονται Χριστούγεννα και συ νιώθεις πάλι μόνος. Βρίσκεις τη ζωή σου μονότονη, σε εκνευρίζουν οι γιορτές γιατί θυμάσαι… ενώ προσπαθείς να ξεχάσεις ό,τι σε πόνεσε.

Πολλά tips και συμβουλές θα βρείς απο ειδικούς, σύμβουλους και συμβουλάτορες. Θετική σκέψη, εκδηλώσεις, κατασκευές, οδηγίες για να νικήσεις την κατάθλιψη των γιορτών και πολλά άλλα.

Τα προσπαθείς ένα – ένα, με κατεβασμένο το κεφάλι βάζεις τικ σε κάθε συμβουλή όμως τίποτα δεν νιώθεις να σε βοηθάει… μα πως το κάνουν οι άλλοι; Νιώθεις πάλι αποτυχημένος.

Ξέρεις κάτι; Οι πληγές δεν κλείνουν με θετική σκέψη και  αποφθέγματα  σοφών…

Η αισιοδοξία δεν είναι διακόπτης που αναλάβει με τα λαμπάκια του δέντρου. Το κενό δεν γεμίζει με στολίδια… εξάλλου και τα στολίδια είναι εποχιακά.

Εντάξει λοιπόν, έρχονται Χριστούγεννα και νιώθεις μόνος, και ίσως έχεις κατάθλιψη και πολλά προβλήματα. Και; Νομίζεις οτι όσοι έχουν στολίσει απο τις 20 Νοέμβρη είναι χαρούμενοι, πετυχημένοι και έχουν λύσει όλα τους τα προβλήματα;

Φέτος, η επέτειος του Πολυτεχνείου και ο στολισμός του δέντρου είχαν μια εβδομάδα διαφορά. Δεν σου κάνει εντύπωση αυτό;

Μην τρομάζεις και μην απογοητεύεσαι. Μια ολόκληρη χώρα προσπαθεί να στολίζει και να γιορτάσει πάνω στις πληγές της.

Ναι ξέρω, το Facebook…όλοι δείχνουν χαρούμενοι και βγάζουν selfie με το χριστουγεννιάτικο δέντρο… Κι όμως δεν υποφέρεις μόνο εσύ αλλα ίσως και αυτοί που είχαν ανάγκη να γιορτάσουν, ακόμα και το Halloween.

Ξέρεις τι…; Μην κρίνεις τον εαυτό σου αυστηρά, ο καθένας αντιμετωπίζει τα προβλήματά του διαφορετικά. Κάποιοι γιορτάζουν και στολίζουν, κάποιοι όχι. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος.

Απλά δέξου τα όποια προβλήματα σου, αντιμετώπισε με ειλικρίνεια και στοργή τον εαυτό σου και κάνε ότι θα σε βοηθήσει να νιώσεις καλύτερα. Αυτό μπορεί να είναι το στόλισμα του δέντρου ή ένα γεύμα, μπορεί όμως να είναι και το να δώσεις στον εαυτό σου το δικαίωμα να μην γιορτάσει ή να μην προσποιηθεί ότι περνάει τέλεια.

Αν θες την γνώμη μου κάνε ότι έχεις ανάγκη. Μα κυρίως ζέστανε την καρδιά σου, γιατί αυτό είναι τα Χριστούγεννα. Ζεστασιά και μοίρασμα… όχι λαμπάκια και μελομακάρονα. Ζεστάσου με ανθρώπινα χνότα και συναισθήματα, μοιράσου αυτό που σε προβληματίζει, συσχετίσου, φρόντισε τον εαυτό σου.

Αν φροντίσεις τον εαυτό σου και σου περισσέψει κάτι…ξέρεις τι; Φρόντισε και τον άστεγο που βλέπεις συχνά στο παγκάκι, θα νιώσεις όμορφα κι αυτός το ίδιο.

Αν πάλι δεν μπορείς να φροντίσεις τον εαυτό σου τότε ξέρεις τι; Κάνε κάτι πολύ σημαντικό. Ζήτα να σε φροντίσουν και δέξου τη φροντίδα γιατί ξέρεις τι…; Την αξίζεις… και ξέρεις γιατί; Γιατί απλά είσαι εσύ…